شماره چهار

چرا در مورد «خیابان انقلاب » حرف می‌زنیم؟

اگر تنها به نام‌ها فکر کنیم، در این خیابان «شاه‌رضا» به «انقلاب» تغییر کرده است که شاید یکی از بامسمی‌ترین نام‌گذاری‌‌ها/تغییرنام‌ها در تاریخ تهران باشد؛ شهری که ناگهان بزرگ شد -و نام‌هایی برای خیابان‌های جدیدش می‌جُست- و بعد از تمامی رویدادهای دهه‌ی چهل و پنجاه نیز، می‌خواست پیشینه‌ی پهلوی‌اش را فراموش کند و چهره‌ی انقلابی‌اش را ماندگار و جاودان سازد. این خیابان هم‌چون نام قدیم و جدیدش، تجلی دوگانه‌های تاریخی، سیاسی، شهری و اجتماعی است و هم‌چنان شکل بینابینی، موقعیت مرزی و ماهیت جداکننده‌ی خود را حفظ می‌کند، اگرچه درست در «میانه»‌ی شهر قرار دارد، درست در میانه‌ی تهران؛ تهرانی که شبیه به هیچ شهر دیگری در دنیا نیست!