شماره  یک

بیش از دویست سال پیش، در قلب شهر بی‌دفاع، «کافه گرکو» پاتوقی بود برای رهگذران، سیاستمداران، هنرمندان، نویسندگان و به‌خصوص تبعیدیان سیاسی. این مکان قدیمی‌ترین کا... ادامه ...

آخرین بازماندگان گارسون‌های «هتل نادری» تهران که عمری با اهالی هنر و ادب محشور بوده‌اند، هنوز آن جوان باریک‌اندام، صبور و کم‌حرف را به‌یاد می‌آورند که یک روز در... ادامه ...

شارل بودلر در مقاله‌ی «نقاش زندگی مدرن» به واژه‌ی فرانسوی «فلانور» به معنی «پرسه‌زن» اشاره می‌کند و هنرمند را کسی معرفی می‌کند که ناظر و مصرف‌کننده‌ی پرشور فضای... ادامه ...

 عکسها از آیین فضل الهی خوش گذراندن در عصرهای طولانی تابستان و غروب‌های غم‌انگیز پاییز تهران امروز خیلی کار سختی شده است. مسیرهای طولانی و ترافیکِ کشنده خلق‌... ادامه ...

تیزر معرفی شماره نخست مجله آنگاه تدوین و ساخت : میثم مقصودی... ادامه ...

چگونه به خزانه‌ی حافظه‌ی فردی و جمعی يک قوم يا كشور بپردازیم؟ راه رسيدن به روح زمانه از نوستالژی‌های يک ملت عبور می‌كند. کدام بخش گذشته را بايد از خلال گفتار، ن... ادامه ...

هر جا که انسان ها از راه سخن و عمل با هم به سر می برند فضایی برای نمود به وجود می آید و بنابراین سابق و مقدم بر هر گونه تاسیس رسمی،این فضاها اشکال گونا گونی از ... ادامه ...

جمع‌شدن عده‌ای بیرون از خانه و در محیط عمومی پدیده‌ای تازه نیست. از میدانک مقابل مسجد روستایی در ایران تا پاب‌های دویست‌ساله در بریتانیا، با کشاندن اعضای ارشد خ... ادامه ...

چرا آنگاه، چرا کافه؟ نمی‌خواهم به‌سیاق سرمقاله‌های بسیاری که خوانده نمی‌شوند قلمبه‌سلمبه بنویسم، اگر آنگاه در دست شماست، یعنی از مصائب و مشکلات انتشار نخستین ش... ادامه ...