مقاله

درباره‌ی فیروزشیروانلو که مدارای بلندپروازانه‌اش نسلی از روشنفکران فرهنگ‌ساز بار آورد (این نوشته در دو بخش منتشر شده است ) «ما معتقد نیستیم که کودکان از آدم... ادامه ...

بیش از دویست سال پیش، در قلب شهر بی‌دفاع، «کافه گرکو» پاتوقی بود برای رهگذران، سیاستمداران، هنرمندان، نویسندگان و به‌خصوص تبعیدیان سیاسی. این مکان قدیمی‌ترین کا... ادامه ...

چگونه به خزانه‌ی حافظه‌ی فردی و جمعی يک قوم يا كشور بپردازیم؟ راه رسيدن به روح زمانه از نوستالژی‌های يک ملت عبور می‌كند. کدام بخش گذشته را بايد از خلال گفتار، ن... ادامه ...

هر جا که انسان ها از راه سخن و عمل با هم به سر می برند فضایی برای نمود به وجود می آید و بنابراین سابق و مقدم بر هر گونه تاسیس رسمی،این فضاها اشکال گونا گونی از ... ادامه ...

تازه کشف کرده بودیم که نویسندگان ایرانی فقط «ر.اعتمادی» و «امیر عشیری» و «پرویز قاضی‌سعید» نیستند و هم‌چنان‌که پشت لب‌هامان را مرتب تیغ می‌انداختیم تا آن کرک‌ها... ادامه ...

«اگر کافه‌ای نبود، ژان‌پل سارتری‌ هم نبود.»       «بوریس وین»‌1 کریستف پندرسکی2 آهنگساز آوانگارد لهستانی، که همراه با همسر پیانیست و فرزندش در خانه‌ی کوچکی زند... ادامه ...

اینکه کسی بیست سال از بهترین سال های جوانی اش را در پاریس گذرانده باشد، آن هم  از نیمه 1970 و «سال های  ژیسکار» تا نیمه 1980 و  «سال های میتران»؛ اینکه کسی در ط... ادامه ...