ما نسلی که زیر سایه ی جنگ در صف نان و شیر و پنیر کوپنی و وموشک باران بزرگ شدیم بر حسب جبر جغرافیا و زمان انسانهای ناز پرورده و خوش گذرانی نیستیم . عمر سی و چند ساله ی ما تقریبا همیشه در برهه ی حساس کنونی گذشته است و هیچ گاه برای ما فرش قرمزی پهن نشد و خوش آمدی نشنیدیم. از کودکی مان که باید برای سوار شدن تاب و سرسره در صف می ایستادیم تا مدرسه رفتنی که در مدارس چند شیفته و میز های چند نفره سپری شد ،و تحصیل دردانشگاه ،که با کنکوری مواجه بود که از هر سی وچند نفر یکی در دانشگاه دولتی قبول می شد .
با این همه ،هیچ‌گاه چنین روزهایی را ندیده بودیم. روزهایی که جامعه را این‌قدر خشمگین کند که دشمن خودش شود. برای هر کدام از ما که ریشه هایش نمی گذارند بار سفر ببندد ، برود ، شرایط نگران کننده است . در این میان ساده‌ترین کار مقصر پیداکردن است، مدیرانی که برنامه‌هاشان جامعه را با چالش های متعدد و جدی روبرو کرده و یک بیماری بزرگ ساخته که سلول های جامعه توانایی ترمیم و بهبود را در خود نمی بیند .
جامعه ی نا امید جامعه‌ی محکوم به زوال است . جامعه ای که در آن رشدیه ها و بهمن بیگی ها معلمی نمی کنند. آدمیت ها و یارشاطر ها برایش نمی نویسند . باکری ها و دوران ها از مرز هایش دفاع نمی کنند . کیارستمی و فرهادی ها برایش افتخار نمی آفرینند جامعه ی نا امید، جامعه ی محتضر است بیماری که فقط مرگ خود را انتظار می‌کشد
ما امیدواران کم شماریم ابزار و امکاناتی نداریم جز دست ها و قلم های مان، ما بی‌انکه کاره‌ای باشیم خودمان را مقصر وضع موجود می‌دانیم، مایی که نتوانستیم با کلمات‌مان امید بکاریم.
کاش می‌شد بدون ترس از این‌که به کسی و جایی وصلیم از کلمات استفاده کنیم، کاش می‌شد گفت «تنها راهی که برای‌مان مانده امیدوار جنگیدن است.»
ما تاثیر داریم هرچند کم، دوستانی داریم که می توانیم پژواک صدای هم باشیم . آنگاه می توانیم بی شمار باشیم و با تمام سختی‌ها و سنگینی بار
بر گرده‌مان آن نسلی باشیم که زندانرا بر خود بوستان میکند.
شما بهتر از ما میدانید که یکی از مشک های اصلی اقتصاد ایران وابستگی بسیار آن به دلار است. قیمت جزئیترین کالاهای مصرفیروزانه به قیمت دلار وصل است، از کاغذ و زینک و رنگ و … . متأسفانه صنعت چاپ و نشر نیز از این قاعده مستثنا نیستو قیمت انتشار مجله هر روز تغییر میکند. ناچاریم برای برآمدن از پس هزینه‌های انتشار این شماره، قیمت را به سی و پنج هزار تومان افزایش دهیم. اما برای از دست ندادن همراهان جوان و دانشجو نسخه‌ای با جلد نرم منتشر کرده‌ایم با قیمت بیست و پنج هزار تومان. نسخه‌ی دیجیتالی «آنگاه » را هم میتوانید با قیمت ۶۰۰۰ تومان از سایت ما دریافت کنید.
«آنگاه » این روزها شاید آن زمزم های باشد که باید تکرارش کرد؛ آن زمزم های که روزی بر زبانها می‌آید به بانگ بلند.